(mijn review van de A6300 zoals deze binnenkort verschijnt op Photofacts)
Een poosje terug had ik de kans om de nieuwe Sony a6300 te gebruiken. Deze camera, ook wel aangeduid met ILCE-6300, is de nieuwste systeemcamera die fabrikant Sony op het moment heeft met een APS-C formaat sensor.
Stiekem ben ik een fullframe snob… Ik gebruik al zo’n 5 jaar alleen fullframe camera’s en ben hier aardig aan gehecht. De andere reviews die ik over deze camera’s gelezen had prezen deze aan als een fantastische camera maar toch was ik ietwat sceptisch over de kleinere sensor.
Specificaties
24,2 mp APS-C sensor
– 4 k opname mogelijkheid zonder pixel binning
– Autofocus snelheid van 0,05 seconden
– Autofocus met fasedetectie met 425 punten/autofocus met contrastdetectie met 169 punten
– 11 frames per seconde via oculair, met continue autofocus en exposure tracking, 8 frames via live-view
– ISO 100 – 51200
-WiFi en NFC
Gebruiksgemak
Vooropgesteld dat je aan elke nieuwe of andere camera toch echt even moet wennen, ging dit bij de A6300 toch aardig snel. Omdat ik gewend ben aan de Sony menu structuur gaf dit weinig problemen. Waar de A7 camera’s aparte instelwieltjes hebben voor diafragma, heeft deze er maar een, waardoor ik even niet van mijn geautomatiseerde ‘diafragma, sluitertijd, ISO’ vingerbewegingen gebruik kon maken. Er is een instelwiel, het tweede stel je in op de grote draaiknop achterop. Ik merkte dat ik hierdoor wat vaker dan bij mijn eigen camera’s gebruik maakte van de half-automaatstanden voor diafragma- en sluitertijdvoorkeuze. Heel af en toe had ik per ongeluk het instelwiel voor de programmastanden te pakken dan het instelwiel voor diafragma/sluitertijd, maar dat lijkt me slechts een kwestie van wennen.
Verder ligt de camera prima in de hand en voelt degelijk aan. Batterijen worden opgeladen in de camera. De accuduur viel me nog alles mee na hier her en der slechte verhalen over te hebben gelezen. Op vakantie had ik eigenlijk altijd genoeg aan een batterij per dag, daarbij opgemerkt dat ik niet heel veel terugkijk en niet of nauwelijks gefilmd heb. Om het gebruiksgemak te verhogen is een extra batterij wel geen luxe, maar dat is eigenlijk met de meeste camera’s zo.
Net als met de A7s , A7sII en A7rII heeft ook de Sony A6300 een ‘silent shooting’ modus waarbij je helemaal zonder sluitergeluid kunt fotograferen.
Verder kun je – zoals bij veel van de recente Sony modellen- nog extra functies toevoegen met de camera-apps. Ik ben hier zelf nog mee aan het experimenteren, maar functies zoals touchless shuttter of time-lapse fotograferen bieden leuke extra mogelijkheden.
Zeker op vakantie heb ik de WiFi/NFC mogelijkheden veel gebruikt. Even een fotootje naar je telefoon sturen en dan meteen delen met het thuisfront is erg makkelijk.
Autofocus
Sony geeft zelf aan dat de A6300 een van de snelste camera’s is qua scherpstelling. Als je met de camera aan het fotograferen merk je dat de autofocus inderdaad prima zijn werk doet. Grote verschil merkte ik pas toen ik mijn eigen camera weer ter hand nam en deze ineens wat traag bleek… Uiteraard nog steeds prima mee te werken, maar de autofocus is inderdaad een groot pluspunt van deze camera.
Uitbreidbaar selectief punt
Veel mensen maken bij het scherpstellen gebruik van de functie ‘selectief punt’. Je loopt met het AF punt door het beeld tot je het punt hebt waar je je onderwerp geplaatst hebt en de camera stelt alleen daar scherp. Bij de A7’s en vorige Axxxx modellen kon je dit alleen telkens met een tussenstapje instellen. Bij de A6300 is dit sterk verbeterd en kun je tot je deze functie zelf weer uitschakelt naar hartelust met je scherpstelpunt – dat je op meerdere manieren kunt instellen- door het beeld wandelen.
Er zijn een aantal knoppen beschikbaar die je zelf een functie toe kan wijzen. Mensen die graag met selectief autofocus punt werken wijzen een van deze knoppen deze functie toe, zodat je deze snel kan oproepen.
Verder kun je gebruik maken van diverse mogelijkheden om onderwerpen te ‘volgen’ en is deze functionaliteit behoorlijk verbeterd ten opzichte van eerdere camera’s die ik heb geprobeerd of gebruikt.
AF in ingezoomde modus
Op veel van de Alpha camera’s kun je voor manueel scherpstellen gebruik maken van een zoom modus: Het beeld zoomt dan in zodat je heel nauwkeurig handmatig kun scherpstellen. Met de A6300 kun je in die ingezoomde modus toch nog gebruik maken van de automatische scherpstelling. Je vergroot dus een gedeelte van het beeld en kunt dan alsnog gebruik maken van autofocus.
Een aantal van deze functies verwacht ik, voor zover nog niet het geval, terug bij komende camera’s in de A7 serie.
Ook ben ik heel eerlijk gezegd een prime lens adept. Liefst met een zo groot mogelijke lensopening. Bij deze A6300 kreeg ik een 16-70 f4 te leen. Geen van mijn twee favoriete lenseigenschappen werd hiermee afgevinkt. Het bereik is vergelijkbaar met ongeveer 24-105 mm op een 35 mm of fullframe camera,
Toch heeft deze lens mij aangenaam verrast. Bij opnames van dichtbij mis je wel wat mogelijkheden als je met scherptediepte wil spelen, maar het bereik maakt het zeker op reis een heel veelzijdige lens.
De scherpte is vanaf F4 al prima, ook in de hoeken. De foto’s doen me sterk denken aan de 24-70 f4 die bij de A7 reeks veel gebruikt wordt.
Omdat ik meestal primes gebruik heb ik op deze camera ook een aantal keer een van mijn fullframe e-mount lenzen gebruikt, onder andere de 35 mm f2,8 en de 85mm f1,4. Ik moet zeggen dat ondanks dat de 16-70 mij echt verraste, ik mijn ‘stijl’ het meest terug zie in de foto’s die ik met de lenzen met vast brandpunt gemaakt heb.
Opname bij ISO 10.000
Conclusie
Lastig om nog iets toe te voegen aan vele lovende kritieken die al over deze camera geschreven zijn. Ik vond het prettig om deze camera te gebruiken en kan me veel situaties voorstellen waar deze camera ideaal is. Met zijn zeer snelle autofocus komt deze camera zeker in aanmerking om ook voor situaties zoals sport gebruikt te gaan worden. 4k filmen, veel instelmogelijkheden waardoor deze camera niet onderdoet voor een A7 of DSLR. Eigenlijk kan ik weinig ‘tegen’- argumenten noemen. Nou vooruit, een paar dan: De draaiknoppen bovenop zitten vrij dicht bij elkaar, waardoor ik nogal eens van modus veranderde in plaats van sluitertijd/diafragma al naar gelang de instelling was. Doordat de Sony a6300 een instelwiel heeft in plaats van de twee die bijvoorbeeld de A7 heeft is volledig manueel werken iets omslachtiger dan ik gewend ben. Hierdoor koos ik wat vaker voor de A of S stand, dit kan de camera ook helemaal prima dus dat is meer een puntje van even wennen waarschijnlijk.
De beeldkwaliteit is goed, een ruim dynamisch bereik en de prestaties bij hoge iso zijn helemaal in orde. Wil je een compacte en lichte camera, met veel instelmogelijkheden en een snelle autofocus dan is de a6300 een overweging waard. Als je daar het prijskaartje in wil betrekken: Een Sony A6300 body kost je zo’n 1250 euro en met de 16-70 f4 lens komt het op 2100 euro. Een stevige prijs voor een kleine camera, maar je hebt dan wel een compact, maar toch heel geavanceerd stukje foto-gereedschap in handen.
